Proef “Schuimwijnen”!

Afgelopen vrijdag 21 april was het zover: eindelijk kon ik mijn project over Belgische schuimwijnen aan mijn medestudenten van Wine2Move presenteren. We waren te gast bij La Sonnerie in Son en Breugel en na een aantal maanden van onderzoek en flink wat proeven had ik een presentatie klaar en een aantal wijnen geselecteerd die ik ging delen met mijn collega wijnliefhebbers. Ik trapte de avond af achter mijn piano en ik zong een eigen versie van het lied België van “Het Goede Doel” en vervolgens kwam de eerste mousserende wijn van Haksberg, genaamd Alba uit BOB Hageland op tafel. De hele avond werden de wijnen vergezeld van bijpassende hapjes (wijn&spijs) welke fantastisch waren verzorgd door Manon Hangraaf van  “Van de Kaart” uit Vlijmen. Deze eerste wijn ging gepaard met, hoe kan het ook anders, een oester “natuur”. In het kort vervolgde ik mijn verhaal over de geschiedenis van Belgische wijnbouw vanaf De Romeinen zo’n 2000 jaar geleden tot de jaren 1962 en 1972, welke achteraf bepalend zijn geweest in de historie. Het zijn die jaren waarin een aantal pioniers letterlijk is gestart met aanplanten van wijnstokken en daar feitelijk een beleid op los laten. In 1997 start het verhaal echt met de eerste behaalde Beschermde Oorsprongsbenaming Hageland, centraal gelegen in België rond de stad Leuven. In de jaren daarop volgend worden diverse BOB’s en BGA’s toegekend en op moment van schrijven zijn er respectievelijk 5 en 2 erkend.

Gedurende de avond komen verschillende aspecten van de Belgische wijnbouw aan bod; de opkomst en ontwikkeling van wijnbouw in Vlaanderen en Wallonië, stijging in het aantal kwalitatief betere wijnen, het stijgend aantal wijnboeren en grote internationale prijzen En niet te vergeten een aantal verschillende iconische Belgische mousserende wijnen. Zoals gezegd Alba van Haksberg , Aldeneyck Pinot Brut, Gloire de Duras Cuvée Victoire 2019, Domaine du Chant d’Éole Rosé Brut, Genoels-Elderen Zwarte Parel 2018, Domeine Entre-Deux-Mont Bacquaert Brut, Domaine du Chant d’Éole ‘Blanc de Blancs’ Brut. En zoals gezegd alles met een heerlijke hap ernaast, van Zalm Tataki tot Burrata Caprese en van pure Brownie tot aan Bruschetta Serranoham. Ook de piano kwam regelmatig  voorbij en uiteindelijk sloot ik af met “Yellow” van Coldplay. Deze tekst spreekt voor mij zeer tot de verbeelding en had zo een ode aan de druif kunnen zijn…

Your skin, oh yeah, your skin and bones, turn into something beautiful,

And you know, you know I love you so….

You know I love you so….

Toen ik al mijn stof had gepresenteerd had gastvrouw Marianne van La Sonnerie nog een aantal zeer mooie flessen rood aangeboden en werd het een zeer geslaagde avond welk in vol enthousiasme is ontvangen. Op naar de volgende!